Hoe ga je om met een teleurstelling? Ik deed wat ik altijd deed nadat een reis ten einde was en ik nog helemaal niet naar huis wilde gaan. Ik ging dan nieuwe reisplannen maken en dat was precies wat ik nu ook deed. Het was dan wel geen wereldreis, maar ieder jaar 6 weken op reis was ook veel! Dus pakte ik pen en papier en begon te schrijven. Plannen maken voor telkens 6 weken op reis te gaan. Dromen over wat er wél mogelijk was. Langzaam ebde zo de teleurstelling weg. Ook deze manier van reizen bood veel mogelijkheden om veel van de wereld te zien en ik had inmiddels al een heel lijstje klaar liggen met bestemmingen die we dan konden bezoeken. Het idee van een wereldreis had ik losgelaten. Maar blijkbaar had mijn droom, mij nog niet losgelaten.
Na een werkdag kwam Frans thuis. “Ik heb het nieuwe plan met mijn compagnons besproken” zei hij. Hoopvol keek ik hem aan, “maar ze vinden het niks” vervolgde hij zijn zin. De moed droop me in de schoenen. Frans wachtte even met verder praten. “Ze hebben liever dat we een langere tijd aan één stuk op reis gaan dan ieder jaar 6 weken” zei hij. Mijn mond viel open van verbazing en Frans glimlachte. “We gaan op wereldreis!” riep ik. “We gaan het echt doen! We gaan!”. Blij en dankbaar vielen we elkaar in de armen.
Recente reacties